Milla Braat leest Gerrit Achterberg

Indicht

Er is geen wederkeer uit dit gedicht
omdat een lichaam op de bodem ligt
waaruit geen droom zich meer opricht

woord, tegen zichzelf gericht
achter gesloten aangezicht

inteelt van zinnen, en de vrucht
in zijn beginsel omgebracht

O strophen zonder nageslacht